Ne mobliez mie

Voel de hartslag van wat was...

Ne mobliez mie

Voel de hartslag van wat was...

Precies honderd jaar na het overlijden van markiezin Arconati Visconti, de laatste eigenares van het kasteel, nodigen wij theatergezelschap FC Bergman uit om een tentoonstelling te maken voor deze plek. Zij dompelden zich onder in onze verhalen en raakten in het bijzonder gefascineerd door de vele foto’s waarop de markiezin prijkt in een middeleeuws pagepakje. Uit deze portretten spreekt een grote nostalgie, een intens verlangen naar andere levens en andere tijden. FC Bergman nam deze beelden als vertrekpunt en creëerde een audiovisuele expo die neerstrijkt in het kasteel.

Ne mobliez mie

Oefeningen in zelfbehoud - een filmische expo
01.07.2023 - 05.11.2023

FC Bergman I Toneelhuis I Kasteel van Gaasbeek

Aan het einde van de negentiende eeuw erft markiezin Arconati Visconti, geboren Marie Peyrat, het Kasteel van Gaasbeek. Haar huwelijk met de steenrijke Giammartino bombardeert het ‘eenvoudige burgermeisje’ tot adellijke vrouw. Na het vroegtijdige overlijden van haar man spaart zij kosten noch moeite om het kasteel grondig om te bouwen tot droomburcht. Ze richt het in als een neorenaissancistisch sprookjeskasteel. In dit radicale anachronisme lijkt de markiezin thuis te komen in een tijd die ze onmogelijk van dichtbij beleefd kon hebben.

Honderd jaar geleden stierf deze melancholische markiezin. Voor haar dood schonk zij het kasteel aan de Belgische staat en het grootste deel van de inboedel aan Parijse musea zoals het Louvre en het Musée des Arts Décoratifs. Een bijzondere reeks glasplaten kwam dan weer terecht in Musée d’Orsay. Op deze foto’s poseert de markiezin, verkleed als middeleeuwse page, in haar kasteel. Schijnbaar achteloos, lezend of dromend bij het raam, maar onmiskenbaar in scène gezet.

De fotoreeks inspireerde FC Bergman tot de creatie van een aantal korte films die zich in en rond het kasteel afspelen. Residu’s van deze filmsets blijven her en der achter en treden in dialoog met de kasteelkamers. Samen met de filmprojecties nemen ze je mee in een meditatie rond een niet nader genoemde vrouw die zich, net als de markiezin, bekwaamt in gedaanteverwisselingen. Zo spint ze een web van alternatieve identiteiten rond zich heen. Wil ze zichzelf verliezen? Of probeert ze zich net van haar bestaan te verzekeren?

Iedereen is welkom in het kasteel, maar we willen jullie wel laten weten dat de expo en de korte films enkele fragmenten bevatten die beangstigend of aanstootgevend kunnen zijn. Sommige kamers zijn verduisterd. Ben je op stap met kinderen? Er is een aangepaste route uitgetekend in het kasteel. Informeer je aan het onthaal en vraag dan zeker naar de Schatten van Vlieg zoektocht!

Scenario, regie, ontwerp, concept Stef Aerts, Joé Agemans, Marie Vinck (FC Bergman)
Spel Marie Vinck e.a.
Line producer Celine van der Poel
Cinematografie Ruben Impens
1st AD Eddy Stevesyns
Make-upontwerp Kaatje Van Damme
Kostuumontwerp Charlotte Willems
Montage Bert Jacobs
Geluidsontwerp Senjan Jansen
Productie Toneelhuis
Coproductie Kasteel van Gaasbeek
Campagnebeeld Saskia Verreycken (masker) en Charlie De Keersmaecker (foto)
Met dank aan het Agentschap voor Natuur en Bos & De School van Gaasbeek
Met de steun van De Morgen & La Libre Belgique

Hoe ziet zo'n maakproces er uit? Kijk hier naar een blik achter de schermen!

///

Na afloop van de tentoonstelling in het kasteel gaat FC Bergman in Toneelhuis verder aan de slag met dit materiaal, dat het uitgangspunt vormt voor een avond waar film en theater met elkaar in dialoog gaan. Ne mobliez mie - revue van verloren vignetten gaat op 30 november in première in de Bourlaschouwburg in Antwerpen.

Ma vie a été un conte de fées.

- Markiezin Arconati Visconti

In de pers

*****
‘FC Bergman ziet de hoofdrol weggelegd voor een tragische figuur, die haast pathetisch uitvergroot is. De geënsceneerde taferelen nemen diverse vormen aan: het zijn projecties, hallucinaties, dromen, angsten en verlangens. “Haar universum is doordrongen van een verlangen naar intensiteit en extreme ervaringen”, zegt Aerts daarover. “Misschien is ze op zoek naar contact, maar dan via de omslachtige weg.” De sfeer is – zo kennen we de Bergmannen – creepy, donker en vaak absurd. Tijdvakken lopen door elkaar. Potsierlijke ridderheroïek wedijvert met moderne sprookjestragiek zoals die van Lady Diana, de horror van gothic en dark romanticism wisselt af met de volkse, mystieke beleving van de Mariaverering.’

Geert Van der Speeten, ‘Griezelen in Gaasbeek’ in De Standaard, 30 juni 2023

///

« A travers des films oniriques, on découvre une femme qui s’abandonne à des univers erratiques, entre Werner Herzog et David Lynch. Elle est tantôt une version féminine d’Aguirre, tantôt icône religieuse bafouée, tantôt Lady Di survivant à son accident de voiture parisien, tantôt parcelle humaine d’un océan de déchets, tantôt morte-vivante visitant les nuits de sa fille. Sans révéler les surprises qui jalonnent le parcours, disons qu’accessoires et maquettes géantes se glissent dans certaines salles pour faire étrangement écho aux courts-métrages. Divagation sur le thème de la métamorphose et de la disparition, l’exposition intrigue, désarçonne et donne à voir autrement l’histoire d’un château en trompe-l’œil. »

Catherine Makereel, « Arconati Visconti, marquise des songes au Château de Gaasbeek » in  Le Soir, 1 juli 2023

///

« Au total, une belle hybridation entre les rêves et les peurs de la marquise et ceux du collectif FC Bergman. »

Guy Duplat, « Le château réenchanté de Gaasbeek et son excentrique marquise » in La Libre Belgique, 2 juli 2023

///

‘De foto’s hebben iets heel krachtigs, maar ogen ook erg fragiel, en dat vonden wij tegelijk aandoenlijk en inspirerend. In alle tijden, en zeker ook die van ons, hebben we als mens het bizarre verlangen om ons te gaan plaatsen in een tijd waar we niet thuishoren. Denk maar aan de hordes toeristen die poseren bij pakweg het Colosseum. Die fascinatie trok onze fascinatie.’ [Stef Aerts]

‘Het geheel is haast overprikkelend mooi, in een surreële setting van dat pas gerestaureerde pand. Er zitten niet alleen veel details en referenties naar de kunstgeschiedenis in verwerkt […], de gecreëerde sfeer kruipt ook onder je vel.’

‘Het theatergezelschap houdt niet zo van pasklare antwoorden, het sudderende gevoel van hun bezoekers, dat veelal nog enkele dagen na de voorstelling aanhoudt, daar is het hen net om te doen.’

Sofie Van Hyfte, ‘Het geheime leven van de markiezin: theatergezelschap FC Bergman opent pas gerestaureerde Kasteel van Gaasbeek met filmische expo’ in De Morgen, 4 juli 2023